IMG_5531
IMG_5531
IMG_5461
IMG_5461
IMG_5494
IMG_5494
IMG_5484
IMG_5484
IMG_5428
IMG_5428
IMG_5497
IMG_5497
IMG_5464
IMG_5464
IMG_5128
IMG_5128

DECEMBER 2023

De dagen gaan nu tellen voor Aileen. Ze verandert al een beetje maar is nog steeds lekker fris en fruitig. Ook het eten gaat er nog in maar langzamer en verdeeld over drie maaltijden. En natuurlijk haar ‘eitje’ tussen de middag, haha, dat is één van de hoogtepunten van de dag lijkt het wel.

Zodra ik het ei op het aanrecht kapot sla om de dop er af te halen staat ze achter mij, grijns.

De studeerkamer is vandaag helemaal schoon gemaakt en de ruimte voor het badje is klaar. Totdat ze echt begint wacht ik even met het badje opblazen. Dat is in een paar minuten gedaan. De andere honden hebben pech die moet ik even uit huis kwijt. Nou ja, degenen die nog graag iets uit elkaar halen als ze te lang zonder toezicht zijn. Juist ja, Doutzen en Scott. Voor hen beide heb ik een prima plekje in de schuur klaar gemaakt. Beiden een fijne mand, ieder met een warmtelamp er boven. Wat wil je nog meer. Dan ben ik er tenminste zeker van dat er in de ochtend geen gebruikerssporen in huis zijn, haha. Vanavond gaan ze er beiden voor de eerste keer heen. Als de bevalling inzet dan gaan Ivo en Berber ook in de schuur slapen, maar die liggen dan lekker op de banken, daar zitten al genoeg hersens in om niets te gaan slopen, grijns. En ja hoor, vrijdag hoefde Aileen geen eten meer. Was een beetje onrustig maar verder niets bijzonders. Die nacht heeft ze bij mij op de slaapkamer geslapen en dat was ideaal. We hebben beiden wel goed onze rust gehad. Zaterdagochtend was ze duidelijk bezig met ontsluitingsweeën. En de zaterdag ging voorbij. In de nacht naar zondag stonden we om half vijf buiten omdat ze me kwam roepen. Oké, met zaklantaarn en bibberend in het donker moest ze plassen………….en persen. He he, het gaat eindelijk verder dacht ik. Helaas daar bleef het bij. Een poosje later heb ik haar opgevoeld en ze had volledige ontsluiting maar geen pup in het geboortekanaal. Aileen was er inmiddels zat van en wilde enkel nog maar plat op de buik liggen mij aan te kijken. Toen hebben we de knoop doorgehakt, keizersnee. We hebben om twee uur afgesproken. Samen met de kennelhulp Roel, hihi, zijn we naar Winsum gereden. Toen was het vlot werk. In rap tempo kwamen de zes boefjes er uit. Duidelijk werd toen ook dat de eerste de afslag naar het geboortekanaal gemist had en dat daarom er geen normale bevalling mogelijk was. De pups schreeuwden moord en brand om een tiet, haha, toen ze er uit kwamen maar ze moesten even geduld hebben. Aileen wilde niet kalm even wakker worden, zodra ze op de warmtemat kwam om haar roes uit te slapen stond ze op en kon ik achter haar aan rennen naar de uitgang, haha, malle hond hoor. Dus reden we om drie uur weer Winsum uit met een stoned Aileen en een kistje vol ongeduldige pups.

We zijn nu twee dagen verder en alles gaat uitstekend. De pups waren al niet klein maar ik zie ze groeien. Aileen is helemaal moeder geworden en de andere honden moeten nog steeds hun nieuwsgierigheid bedwingen, grijns.

Het is hier de hele dag genieten. Een zeer ontspannen Aileen en pups die gedijen als de beroemde kool. Het weer is nu vreselijk, regen, regen en nog eens regen. Van nood gaan we weer achter op het land wandelen en ook Aileen wil graag mee. Dat kan dus met de paraplu op en de laarzen aan stampen we door het water. De honden trekken zich er niet veel van aan maar leuk is anders.

De eerste bezoekjes van de nieuwe baasjes zijn ingepland. Die hebben er ook heel veel zin in maar moeten toch echt nog een aantal weken wachten. Dat het voorlijke jeugd is zag ik op dag twaalf. Ze hadden allemaal hun oogjes op een kiertje staan, haha. Dan zijn ook de oortjes open en nu maar afwachten of ze er mee gaan luisteren. Komt vast wel goed. Zo een zestal is toch heerlijk na al die grote nesten. Dit is heel gezellig. Ook de andere honden branden van nieuwsgierigheid, ze loeren onder het hekje door of kijken er overheen. Individuele bezoekjes zonder moeder Aileen zijn al wel geweest. Vooral Doutzen snapt er nog niets van en vind het reuze spannend.

De pups zijn nu drie weekjes jong en het badje is uit hun verblijf. Uiteraard slapen ze nog veel maar ze lopen nu ook door hun ruimte. Helemaal als Aileen naar hun toe gaat. Ze komt me halen als ze naar haar pups wil want het deurtje zit nu dicht. In de nacht is ze er wel bij en heeft ze een stretcher zodat ze ook kan gaan liggen zonder dat er pups willen drinken.

Eindelijk is het zo ver dat de andere honden in de studeerkamer mogen. Ik heb haar er doorheen gepraat, haha, want ze bleef hangen in ‘mag niet’.

Het is niet te begrijpen maar ze hebben ook allemaal al hun tandjes er door. Ik heb dit nog nooit meegemaakt op zo een jonge leeftijd. Het lijkt net of ze een week voor lopen in ontwikkeling.

De eerste nieuwe baasjes zijn ook al geweest en in de komende week komen er nog meer te kijken.

 

Dit was weer een mooie maand.

Ik ben benieuwd wat de volgende maand ons gaat brengen.

 

Tot dan…………………..