September 2024
Het blijft zomeren ook al worden de avonden weer langer. Maar nog steeds staat de tuindeur open en zijn de honden het liefst buiten.
Begin september waren de beide reuen nogal stekelig tegen elkaar, na een dag vond ik een dikke rode drup en was het mysterie opgelost, hihi, Doutzen was loops geworden. Nou, dan hoop ik dat ook Berber het snel wordt dan hebben we er het minst lang last van. Afijn, we overleven het wel weer, grijns.
Dat de herfst langzamerhand z’n intrede doet verneem ik niet aan het weer maar wel dat er weer jonge kikkers in het land springen. Aangezien ik veel gras moet maaien en dit genoeg lawaai en trillingen maakt hippen de jonge kikkertjes voor mijn machine. En dan stop ik, pak het beestje op en breng het even naar de sloot. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om er overheen te rijden.
Ook had ik al een paar weken sporen van egelpoep in de tuin gezien. Tot op een avond de honden ineens aansloegen. En niet zuinig ook, haha. En ja hoor, daar zat meneer of mevrouw, op de postzegel en op zoek naar smakelijke slakken. Tja, ook die gaat even mee naar binnen zodat als de maaiers voor de sloten komen hij niet verhakselt gaat worden. Hij krijgt een nachtje logies met een handjevol kattenvoer. En dan breng ik hem de andere morgen naar een klein bosje waar hij veel veiliger is, daar stikt het van de slakken en kan hij goed wegkruipen onder de takken voor z’n winterslaap. Alsof Berber het gehoord heeft, haha, zij werd een paar dagen later ook loops. Nou dat wordt dan gezellig voor de beide ‘mannen’ in huis. Maar is hun lijdensweg wel korter doordat ze mooi dicht bij elkaar zitten.
En toen kwam de dag dat er weer geröntgend moest worden. Vanwege gebrek aan tijd waren de ellebogen van Berber nog niet gedaan en Doutzen was voor het hele rondje aan de beurt.
Als eerste mocht Berber haar elleboogjes laten fotograferen, dat was vlot gedaan. En toen was Doutzen aan de beurt. Zij is altijd super braaf als ik iets met haar moet/wil, haha. Eerst de rug, daar was niets op aan te merken, toen doordraaien naar de heupen, ook dat zag er prima uit en toen omdraaien en de ellebogen op de foto zetten. Al met al was het klusje vlot geklaard want de dames werkten prima mee. De foto’s van de dames hun ellebogen is al in Amerika, die worden door de OFA beoordeeld. De HD foto van Doutzen is opgestuurd naar de Raad van Beheer. Over een paar dagen krijg ik daar de uitslag van.
En ja hoor, er zijn al een paar uitslagen binnen. Bij de Raad van Beheer heeft Doutzen een B gekregen en bij de OFA Fair op dezelfde foto van haar heupen. De uitslag van haar ED (ellebogen) was dat ze geen elleboogdysplasie heeft. Voor Doutzen is nu haar hele lichamelijke onderzoek klaar. Voordat ik met haar ga fokken zal ze nog een ECVO test voor oogziektes krijgen.
De uitslag van de ED van Berber was dat zij ook geen elleboogdysplasie heeft. Al met al ben ik weer dik tevreden.
En intussen is Doutzen dekrijp, haha, maar de mannen Scott en Ivo hebben pech. Er wordt dit jaar niet meer gefokt. De volgende keer zijn ze aan de beurt. De mannen zitten dus nu gescheiden van de dames, grijns. Om de beurt zijn ze in huis of in de schuur. Ik heb geen medelijden met ze want ze hebben hun eigen huiskamer in de schuur, haha. Het is alleen goed opletten welk groepje waar loopt en dat de deuren goed gesloten zijn. Mooi is het wel dat ze achter elkaar aan loops zijn, dan duurt het nu een weekje langer maar dan ben ik er ook weer maanden vanaf. Kleine Fiona is nog maar vier maand dus dat duurt nog wel even. Met wat geluk zijn ze de volgende keer alle drie tegelijk loops, haha. We zijn deze maand ook nog naar een clubmatch geweest. Nu had ik de dames ingeschreven en mocht Fiona mee voor spek en bonen, haha. Omdat de beide dames loops waren kwam het goed uit dat de manege-bak vol was. Wij, Anita Bakker en ik, zijn toen in de tweede hal gaan zitten zodat de reuen niets meekregen van het hitsige stel, grijns. Het was een gezellig weerzien van oude bekenden. De uitslagen waren Doutzen een G, Silke een ZG en Berber een U, van alles wat. We hebben ons geen moment verveelt en de baby Fiona keek haar ogen uit, haha. Die heeft zich goed vermaakt en was ’s avonds helemaal knock out. Het was een best eindje rijden maar Erik had de BBC aan de loop gezet en toen we bij Anita thuis kwamen konden we zo aanschuiven, wat wil je nog meer.
De heren hebben hier hun testosteron weer voor een half jaar, ongeveer, in de koelkast gezet. Gelukkig, want oh oh oh, wat hadden ze het zwaar. Vooral Scott omdat hij nu wist wat loopse teven zijn en een half jaar geleden nog niet, grijns. Alle honden kunnen nu weer bij elkaar en ik hoef niet meer op te passen dat de heren even met elkaar op de vuist willen, haha. Ze zijn nu weer heel lief tegen elkaar.
En het eerste nest waar Scott de vader van is is ook geboren. Vier mooie pups heeft Danni gekregen. Het is toch telkens weer een mooi om te zien hoor, echt verslavend. Maar hier wachten we nu op de volgende loopsheden van Berber en Doutzen. Dan mogen de heren hun kunsten vertonen, haha.
Op één van de laatste dagen van de maand was er voor het D-nest een terugkomdag. En wat een leuke dag hebben we gehad, heerlijk in Eenrum gewandeld en in de tuin gespeeld. En alle honden konden het goed met elkaar worden, ook de reuen. Ik was heel aangenaam verrast met wat ik zag, mooie honden die genoeg lucht onder de benen hadden, hele fraaie hoofden en mooie lichamen die ook nog goed konden bewegen. Zoals verwacht was het brindle zusje van Doutzen een kopie van haar en moesten we telkens goed kijken wie wie was, haha. Ook qua karakter waren ze gelijk, zo leuk om ze nu bijna volwassen te zien. De reuen waren echte boys en alle baasjes hadden heel goed op de pups gepast waardoor ze zo uitstekend uitgegroeid zijn, waarvoor mijn grote dank.
Daarna met z’n allen naar de hondenstranden op Lauwersoog. Daar hebben ze nog een keer goed laten horen dat er Cardigans ‘in the house’ waren, haha. Tot slot zijn we nog met een aantal mensen naar de haven geweest om een lekker visje te eten.
Al met al was het weer een enerverende maand.
Ik ben benieuwd wat de volgende maand ons gaat brengen, tot dan……………………
