MAART 2024
Wat een begin van de maand. Heerlijke pups die het erg goed doen, een moederhond die helemaal gelukkig is met haar pups en redelijk weer, haha.
Het is niet te filmen hoe goed de pups groeien. De eerste happertjes met mousse zitten er in en ze vonden het heerlijk. Ook komen ze nu een paar keer per dag uit hun verblijf en gaan dan naar de keuken. Het vervolg is dat ze naar de kamer komen. Iedere keer een stapje. Ze moeten er aan toe zijn.
De kleinkinderen vinden het ook prachtig, die komen nu vaker om met de pups te spelen. Goed voor beiden denk ik dan maar.
Inmiddels is Suzan weer thuis en is ze ook gedekt. De bedoeling was door Scott maar die was er nog niet rijp voor, nog te onnozel, haha. Dus is ze door Ivo gedekt en hopen we in mei het laatste nestje van dit jaar te hebben. Het is een mooie tijd naar de zomer toe. Maar voor het zover is ga ik nog volop van deze lieve pups genieten.
Ook de eerste show is geweest, in Groningen dus fijn dicht bij huis. De oppas, Lousanne en Suus waren hier want anders ga ik niet met een gerust hart zo lang weg. Deze keurmeester was niet zo gecharmeerd van mijn Scottje. Tja, kan gebeuren in een jurysport. Ook Doutzen was mee. Zij moest nog in de puppieklasse, drie dagen te jong voor de jeugdklasse, haha. Zij werd beste pup. Verder was het reuze gezellig, oude bekenden tegen gekomen en met heel veel mensen gesproken, kortom het was een fijne dag. Eenmaal weer thuis was het weer goed genoeg om met de pups nog even in het gras te gaan. Ze vonden het geweldig en na een klein half uurtje waren ze gevloerd, die heb ik ze de rest van de dag niet weer gehoord, grijns.
Ondertussen zijn alle karakters van de pups mij wel duidelijk. Hele stabiele hondjes die niet veel lawaai hebben, heerlijk, en vlot de commando’s van ‘plasje doen’ en ‘kom dan’ oppakken. Het is heerlijk om er maar zes te hebben. De laatste jaren waren de nesten telkens groot, 9, 10 en 11. En nu heerlijk zes. Hier geniet je veel meer van.
De pups zijn nu bijna zes weken en komen al overal, in de schuur, in huis, in de tuin bij het tuinhuisje en in de voortuin om aan het verkeer te wennen. Ze zijn reuze gemakkelijk. Omdat ze al goed gehoorzamen gaan ze achter mij aan naar buiten en plassen op commando. Ook als ik ze weer hebben moet omdat ze op bed moeten komen ze er vlot aangerend en gaan dan hun verblijf in. Het zijn hele vrolijke karakters. Kan ook niet anders met zo een moeder als Aileen.
De medewerker, chippendale, van de Raad van Beheer is ook al geweest en heeft ze allemaal van een chip voorzien en hun DNA verzameld.
In de weekenden is het een komen en gaan van nieuwe baasjes. Allemaal zo gezellig. De grote honden denken dat iedereen alleen voor hen komt, zucht, en stellen zich gruwelijk aan om aandacht te krijgen, haha.
De pups hebben nu al zoveel voor hun vreemde mensen om zich heen gehad dat ze alle mensen leuk vinden. Goed voor de socialisatie denk ik dan maar.
Ook de kleinkinderen komen een paar keer per week en de pups storten zich daar dan op. Het is echt jeugd die jeugd zoekt, zo leuk om weer te zien.
Na het weekend kwam de lijfarts om ze na te kijken en daarna te enten. Er zijn geen rare zaken aan het licht gekomen en ze konden allemaal hun eerste enting ontvangen. Ook het prikken worden ze niet anders van. Geen traantjes zogezegd, haha. Wel werd natuurlijk een aanval gedaan op de schoenen van de lijfarts. En ondanks een dubbele knoop kregen ze beide veters weer los, haha.
Het blijven boefjes.
Ze hebben ook al een ritje in de auto gehad. Dit leverde niet veel nieuws op, haha, want ik hoorde amper gepiep achter uit de auto komen. Na het rondje Eenrum – Mensingeweer – Eenrum waren we na een kwartier weer terug.
En de laatste week gaat nu al weer in, niet voor te stellen hoe snel dit gaat. En ze zijn toch een portie leuk, ik geniet er volop van net als de grote honden. Scott en Doutzen spelen er zo leuk mee. Kan je zien dat de jeugd elkaar aan trekt.
Er komen nog een paar keer visite voor hen en dan zit het er op. Op goede vrijdag gaan de eerste twee pups naar hun nieuwe baasjes en de dag er na gaan er vier. Wat een dubbele dag, voor de baasjes met een lach en hier met een traan. Maar het komt weer helemaal goed. Allemaal echte hondenmensen die uitkijken naar hun nieuwe vriendje.
Om de vaart er in te houden is het mij wel duidelijk dat Suzan en Ivo hun best goed gedaan hebben. Ik twijfel er niet aan, begin mei krijgen ze puppies. Daar gaan we weer van genieten.
Ook Berber en Doutzen zijn loops geworden, maar dat gaat wel weer over, haha. Volgend jaar maar eens kijken of Berber ook een lief moedertje kan worden.
Dit was een hele fijne maand, ik ben benieuwd wat de volgende maand mij en de honden gaat brengen, tot dan………………….
